-Bi şairin rakısıyla sigarasının dumanı arasındaki
en kestirme yoldur yaşamak - K.İskender için
Şiir akşamından Taksim’e doğru
Ar damarı çatlamış bir düşün
Kırılma sesidir İlyana
Üstüne basa basa
"ben simdi sana nasıl anlatayim İlyana?"
Bir şairin rakısıyla en telli sigarası arasında
En uzun yoldur senin yolun
Erotik bi şopun vitrininden sızan
Üçbeş dizedir,
Yalnız bir şiir akşamıdır
En ön masadan seyrine daldığın
Ben sana nasıl anlatayım,
Bu artık ölüm kalım meselesidir
Sözdür, sazdır, alınteridir
Damla damla kanayan
Şiir akşamından yukarı Taksim’e doğru
Uyaklı bir İstiklal akşamıdır
En kırılgan yeridir ruhumuzun
Sitemdir, selzeniştir
Fa diyez tonundan bir perdedir
Yalnızlığımız, yaşamışlığımızdır
Ah, ben sana nasıl anlatayım
Üstüne basa basa
Bir kadeh şaraba banılmış eksik bi şiirdir
Ki İstanbul’dur en yalnızımız
Vakit’siz ve ürkek bir şiir akşamıdır
Yemeklerden hemen önce alınan
Yaşamaktır İlyana
Sabahtan akşama yaşamaktır
Bağıra bağıra yaşamaktır
Geceden sabaha
Ölüm korkusudur kimi zaman
Yaşamaktan anladığımız
Sabahın geceye vuran ıssız kokusudur
Ah bir seni tanısaydım İlyana
Bir anlatsaydım sana
Parmakkapı’dan yukarı Taksim’e doğru
Titrek sesle okunan bi şiirdir aslolan
Yaşamın ta kendisidir, haykırıştır, isyandır
Üstüne basa basa
Yaşamaktır düpedüz İlyana.
12 Nisan, 2013
24 Mart, 2013
Kelebeğin Mükellefiyeti- Mükellefiyet Kanunu ve 2013 Gözlüğü ile 1940'lara Bakmak
Bir ay gecikmeli de olsa izledim Kelebeğin Rüyası'nı. Yılmaz Erdoğan'ın, Muzaffer Tayyip Uslu ve Rüştü Onur'un anısını yaşatmak adına çabası takdir edilesi. Rüştü Onur ve Muzaffer Tayyip Uslu'yu ve şiirlerini biraz da popüler kültür yardımıyla da olsa yeni kuşakların tanıması, bu iki gencecik şairin verdiği uğraşların yıllar sonra da olsa karşılığını bulması demek aslında. Yılmaz Erdoğan'ın şiirle olan bağı şiirsellik anlamında filmlerine yansımıştır hep. Bu filmle ise, sanki şiire olan borcunu ödemek istemiş Erdoğan.
Filmin konusuna baktığımızda, Muzaffer Tayyip ve Rüştü Onur'un yaşam öykülerine büyük oranda sadık kaldığını, Suzan'ın öyküsünün kurmaca unsur olarak öyküye eklendiğini görüyoruz. Filmin şiirselliği üzerine çok şey yazılıp çizildi, hatta bazı edebiyatçıların Yılmaz Erdoğan'a , şair kimliğine ve filmdeki bazı detaylara yönelik ağır eleştirilerde bulunduğunu yazdı gazeteler. Bununla birlikte filmde çok önemli bir ayrıntı daha var ki, o da filmin açılış sahnesinden başlayarak, dönemi yansıtan öğelerin taraflı bir bakış açısıyla beyaz perdeye yansıtıldığını görüyoruz.
Mükellefiyet Kanunu, büyük savaşlardan henüz çıkmış ve yeni kurulmuş bir ülkenin, ayakta kalmak ve dışarı bağımlı olmamak adına aldığı önemli kararlardan biridir. Uygulamanın doğruluğu ya da yanlışlığını tartışmıyorum. Ancak 2013 penceresinden, 1940'ların koşullarını anlatmak, ilk çekilen sinema filmini, akıllı telefonlar ve tabletlerin içinde doğan bir çocuk ya da gence dijital bir televizyonda izlettirmek gibi birşey. Filmin daha ilk karesinden zincirli mahkumların Nazi Toplama Kampı'na gidiyormuş izlenimi verilerek madene gidişini göstermek taraflı bir anlatımdan başka birşey değildir. Dönemi okumayan ve bilmeyenlerin göreceği, salt ekrana yansıyandır. Verilmek istenilendir, gerçek değil.
Dünya Şiir Günü'ne yaklaşırken Behçet Necatigil, Rüştü Onur ve Muzaffer Tayyip Uslu'nun anısına saygıyla...
Filmin konusuna baktığımızda, Muzaffer Tayyip ve Rüştü Onur'un yaşam öykülerine büyük oranda sadık kaldığını, Suzan'ın öyküsünün kurmaca unsur olarak öyküye eklendiğini görüyoruz. Filmin şiirselliği üzerine çok şey yazılıp çizildi, hatta bazı edebiyatçıların Yılmaz Erdoğan'a , şair kimliğine ve filmdeki bazı detaylara yönelik ağır eleştirilerde bulunduğunu yazdı gazeteler. Bununla birlikte filmde çok önemli bir ayrıntı daha var ki, o da filmin açılış sahnesinden başlayarak, dönemi yansıtan öğelerin taraflı bir bakış açısıyla beyaz perdeye yansıtıldığını görüyoruz.
Mükellefiyet Kanunu, büyük savaşlardan henüz çıkmış ve yeni kurulmuş bir ülkenin, ayakta kalmak ve dışarı bağımlı olmamak adına aldığı önemli kararlardan biridir. Uygulamanın doğruluğu ya da yanlışlığını tartışmıyorum. Ancak 2013 penceresinden, 1940'ların koşullarını anlatmak, ilk çekilen sinema filmini, akıllı telefonlar ve tabletlerin içinde doğan bir çocuk ya da gence dijital bir televizyonda izlettirmek gibi birşey. Filmin daha ilk karesinden zincirli mahkumların Nazi Toplama Kampı'na gidiyormuş izlenimi verilerek madene gidişini göstermek taraflı bir anlatımdan başka birşey değildir. Dönemi okumayan ve bilmeyenlerin göreceği, salt ekrana yansıyandır. Verilmek istenilendir, gerçek değil.
Dünya Şiir Günü'ne yaklaşırken Behçet Necatigil, Rüştü Onur ve Muzaffer Tayyip Uslu'nun anısına saygıyla...
11 Mart, 2013
Lorem İpsum
Ne güzel koşuyordun karşıdan karşıya
Senden sonra
Gülen insanlar geçti yanımdan
Umut geçti, korku geçti
Ve yaşamak geçti en son
Kimi zaman uçurum kenarında
- kaç zaman geçti senden sonra,
kaç yaz ve kaç bahar-
Ne güzel bakıyordun
Gözlerinin içinde kucak dolusu yaşamak
Tomurcuk tomurcuk,
Gözlerinde yüzlerce, binlerce çocuk
Çocuklar kadar mutlu ve çocuklar kadar umutlu
Gülümsedin: İçten ve oracıkta
Bin yıl geçse de o gülümseme hiç unutulmayacak
Ve sen koşacaksın hep
şimdiki gibi gülerek karşıdan karşıya
Bütün insanlık tarihi geçecek yanımızdan
Yeni yazılmış bir şiir gibi üstelik
Buram buram ve ürkek
Yarınsız oldun mu hiç?
Ya da geçerken karşıdan karşıya
Öldün mü, hem de gulerken
Öldün mü bırakıp ertesi günün telaşlarını
Gülerken, içerken, sevişirken
Ya da hiddetlenirken
henüz birkaç saat önce yaşanmış tatsız bir duruma
Öldün mü oracıkta, aşık olur gibi
İlk görüşte aşk gibi, filmlerdeki gibi
Bak, akşamın ilk saatleri
Masalar kurulmus kaldirimlara
Güneş yeni batmış ve masalar hazır
Masalar telaşlı, masalar insan
- içinden geçiyoruz insanların,
karşıdan karşıya geçer gibi alışkın-
Evet oydu yolun karşısında gördüğüm,
Karşı kaldırımda,
Günden geceye geçer gibi yalnız,
Gece gibi kalabalıktı
Ah bir de gülerken görseydiniz onu
Çağlar boyu özlerdiniz, insanlık tarihi boyunca özlerdiniz
Denizi özlemek gibi, yarın ölecek gibi
Özlerdiniz işte
Bir anneyle çocuğu geçiyor
Hızlı adımlarla masaların yanından
Annenin aklından masalar geçiyor
Çocuğun aklından masalar
- Hesap alabilir miyiz, diyor
Masalardan biri
Az sonra öleceğini bilmeden
Silahını çıkarıp koyuyor masaya kadın
Öldürsene hadi, diyor adama
Az sonra öleceğini bilmeden
Mendilci kadın bugün erkenci
Mendilci kadın bugün aceleci,
Mendil kaça diyor masalardan biri
Mendilci kadın çiçek açıyor
Mendilci kadın bahar
Masalar kurulmuş akşam üstlerinin yamacına
İnsanlar gelip geçiyor masalardan, insanlar
- Akşam üstleri acelecidir daima,
diyor biri uzaktan
Karşı kaldırımda bahar,
Karşı kaldırımda günler, aylar
Sen koşuyordun
Gülüşüne değdim, ellerim bahar
Mart, 2013
Senden sonra
Gülen insanlar geçti yanımdan
Umut geçti, korku geçti
Ve yaşamak geçti en son
Kimi zaman uçurum kenarında
- kaç zaman geçti senden sonra,
kaç yaz ve kaç bahar-
Ne güzel bakıyordun
Gözlerinin içinde kucak dolusu yaşamak
Tomurcuk tomurcuk,
Gözlerinde yüzlerce, binlerce çocuk
Çocuklar kadar mutlu ve çocuklar kadar umutlu
Gülümsedin: İçten ve oracıkta
Bin yıl geçse de o gülümseme hiç unutulmayacak
Ve sen koşacaksın hep
şimdiki gibi gülerek karşıdan karşıya
Bütün insanlık tarihi geçecek yanımızdan
Yeni yazılmış bir şiir gibi üstelik
Buram buram ve ürkek
Yarınsız oldun mu hiç?
Ya da geçerken karşıdan karşıya
Öldün mü, hem de gulerken
Öldün mü bırakıp ertesi günün telaşlarını
Gülerken, içerken, sevişirken
Ya da hiddetlenirken
henüz birkaç saat önce yaşanmış tatsız bir duruma
Öldün mü oracıkta, aşık olur gibi
İlk görüşte aşk gibi, filmlerdeki gibi
Bak, akşamın ilk saatleri
Masalar kurulmus kaldirimlara
Güneş yeni batmış ve masalar hazır
Masalar telaşlı, masalar insan
- içinden geçiyoruz insanların,
karşıdan karşıya geçer gibi alışkın-
Evet oydu yolun karşısında gördüğüm,
Karşı kaldırımda,
Günden geceye geçer gibi yalnız,
Gece gibi kalabalıktı
Ah bir de gülerken görseydiniz onu
Çağlar boyu özlerdiniz, insanlık tarihi boyunca özlerdiniz
Denizi özlemek gibi, yarın ölecek gibi
Özlerdiniz işte
Bir anneyle çocuğu geçiyor
Hızlı adımlarla masaların yanından
Annenin aklından masalar geçiyor
Çocuğun aklından masalar
- Hesap alabilir miyiz, diyor
Masalardan biri
Az sonra öleceğini bilmeden
Silahını çıkarıp koyuyor masaya kadın
Öldürsene hadi, diyor adama
Az sonra öleceğini bilmeden
Mendilci kadın bugün erkenci
Mendilci kadın bugün aceleci,
Mendil kaça diyor masalardan biri
Mendilci kadın çiçek açıyor
Mendilci kadın bahar
Masalar kurulmuş akşam üstlerinin yamacına
İnsanlar gelip geçiyor masalardan, insanlar
- Akşam üstleri acelecidir daima,
diyor biri uzaktan
Karşı kaldırımda bahar,
Karşı kaldırımda günler, aylar
Sen koşuyordun
Gülüşüne değdim, ellerim bahar
Mart, 2013
19 Kasım, 2011
Kadın
Cep telefonundan yazıldığı icin türkçe harfleri desteklemeyen bir yazı :
Su iki gunde tanik oldugum en kayda deger olay, postane duvar dibine oturmus sigarasini dev cakmagiyla yakan- itiraf etmeliyim ki oylesine buyuk bir cakmak gormemistim bundan once ve gerektiginde bir insanin butun anilarini atese verilebilir oyle bir cakmakla-yanina oylesine cokuverdigimde bir cirpida bana hayirsiz oglundan, annesinden ve parasi olsa cok uzaklara gitmek istediginden bahseden, belki ellilerinde ama yuz yasinin yorgunlugunu bir ceket gibi uzerinde tasiyan ve o ceketi ativerse sanki yeniden dogacakmis gibi, tam da omun dilegi gibi- yeniden dogacagimi bilsem- buradan binlerce kilometre uzakta dogmak isterdim diyordu, kufrediyordu herseye, herkese- belki kimilerine gore aklini yitirmis, bana gore yasamin tam merkezi o kadin olmalı
Zamanda
Cocuklugumdaki öğleden sonraları anımsatan bu cok tanıdık duygu, kanepede uzanmış sıcaktan gevşemiş bir halde biraz kestirirken, garip ve umutsuz bir duygunun icine girmişken üşüyorken kendiliğinden üzerime giydiğim bir giysi gibi sanki.
Dışardaki güneşli ve soğuk hava, benim içimdeki karmasa, tedirginlik , umutsuzlukla mı birleştiğinde bu duygu ortaya çıkıyor? Güneş ve umutsuzluk nasıl bir çağrışım yapabiliyor ki anılarıma?
Mutsuz öğleden sonraların yıllar sonraki çağrışımı, yeniden o anın içindeymiş hissini tetikleyen nedir?
Dışardaki güneşli ve soğuk hava, benim içimdeki karmasa, tedirginlik , umutsuzlukla mı birleştiğinde bu duygu ortaya çıkıyor? Güneş ve umutsuzluk nasıl bir çağrışım yapabiliyor ki anılarıma?
Mutsuz öğleden sonraların yıllar sonraki çağrışımı, yeniden o anın içindeymiş hissini tetikleyen nedir?
17 Kasım, 2011
Dönüşüm
Ağlayan bir kadın gördüm
Seni gördüğüm gibi düşümde
Her gece ve her gece
Hecelere sığmayan neydi,
Ağlayan bir kadın gördüm
Yanındaki bendim
Yanımdaki sen
Yillar sonra farkettim;
o resimdekileri ben,
cok sonraları düşümde görmüştüm
Seni gördüğüm gibi düşümde
Her gece ve her gece, hecelerce
-Gittiğinden beri-
Ağlayan kadinlara sordum
Görmediklerini doğruladılar
kimseyi ama kimseyi
Oysa ben,
Seni her gece düşümde gördüm
Gündüzü düş saydım, düşü gün
Ağlayan kadınlar şahit
Yanımdaki sendin
Yanindaki ben
Yillar sonra farkettim;
O resimdekileri ben,
Çok sonraları düşümde görmüştüm
Çocukluktan kalma bir düştü sanki
Ağlıyordu kadınlar
Seni gördüğüm gibi düşümde
Seni gördüğüm gibi düşümde
Her gece ve her gece
Hecelere sığmayan neydi,
Ağlayan bir kadın gördüm
Yanındaki bendim
Yanımdaki sen
Yillar sonra farkettim;
o resimdekileri ben,
cok sonraları düşümde görmüştüm
Seni gördüğüm gibi düşümde
Her gece ve her gece, hecelerce
-Gittiğinden beri-
Ağlayan kadinlara sordum
Görmediklerini doğruladılar
kimseyi ama kimseyi
Oysa ben,
Seni her gece düşümde gördüm
Gündüzü düş saydım, düşü gün
Ağlayan kadınlar şahit
Yanımdaki sendin
Yanindaki ben
Yillar sonra farkettim;
O resimdekileri ben,
Çok sonraları düşümde görmüştüm
Çocukluktan kalma bir düştü sanki
Ağlıyordu kadınlar
Seni gördüğüm gibi düşümde
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)