En son 2003'te gelmiş İstanbul'a. Kaçmaz bu fırsat deyip büyük bir heyecanlara biletleri aldım. Beklemenin keyfini çıkardım. Konserlerini araştırdım.
16 Mayıs akşamı, Taksim'den Harbiye'ye yürüyüp inşaat engelini aşarak salona girdik. Yerimiz de muhteşemdi ayrıca.
Lila beyazlar içinde çıktı sahneye. O da ne? Bizim içimiz kıpır kıpır, hatta yerimizde dansediyor, müziğe eşlik ediyoruz. Fakat koskoca salona sanki ölü toprağı serpilmiş, klasik müzik konserine geldiklerini düşünen bir izleyici grubunun içinde yerinde duramamanın ne demek olduğunu o akşam anladım.
Lila taaa Meksika'dan gelmiş, içi kıpır kıpır, şarkıları da(çoğu) La Iguana'da iguana dansı yaptı örneğin ve fakat koskoca salonda bizden başka kıpırdayan yok. Hatta çıt yok. Bizim dışımızda herkesi zorla getirmiş olmalılar konsere.
La Iguana'da merdiven arasına çıkıp dansettiğimi hatırlıyorum. Neyse, konserlerinin 2 saatle 4 saat arası sürdüğünü bazı yorumlardan okuduğum Lila, konserini 1 saatte bitirme kararı aldı haklı olarak. Az önce bir başka yorum okudum, bu kez konsere gidenlerden birinden. CRR'da olmazmış Lila Downns konseri, CRR'da dans yasağı mı var diye düşünmedim değil.
Selam aşamasında dayanamadım. Sahneye kadar gidip "Arenita Azul por favor " diye Lila ve müzisyenlerine duyurana kadar en az 10 kez tekrarladım. Sonunda Lila ve Paul farkettiler, bis yaptıklarında önce Arenita Azul sonra Perhaps, Perhaps, Perhaps geldi.
La Iguana, Llorona, Arenita Azul ve Cucaracha benim favori parçalarımdı. Salon mu, onların konseri dinlediğinden şüpheliyim:) Yedi yılda bir Türkiye'ye geldiğini düşünürsek, 2017'de görüşmek üzere Lila.
Tadı damağımda ve biraz da buruk, "bu konser Çeşme Kalesi'ne pek yakışırdı" düşüncesiyle salondan ayrıldım. Şarkıları hala dilimde. Lila'yla ilgili bağlantı sayfalar:
http://www.cazkolik.com/icerik_arama.php?aranan_metin=Lila+Downs&imageField.x=19&imageField.y=10 bu da 16 Mayıs konser öncesi bizden bir söyleşi
