Dünyanın neresinde ve kim olursanız olun ya da Japonya gibi dünyanın en önde gelen teknolojilerine, dijital buluşlarına sahip olun, bir çerçeve ve bir fotoğrafa ihtiyacınız vardır. Sizi yaşama bağlayan aileniz, yakınlarınız ve sevdiklerinizin fotoğraflarını bir çerçevenin içine koyup evinizin bir köşesinde – belki de en görünür köşesinde- tutarak ondan güç almaya ihtiyacınız vardır. O çerçeve, fotoğraftaki insanları birarada tutar sanki. O fotoğraf, evin ofisinizin, odanızın, salonunuzun bir köşesinde durdukça bilirsiniz ki o aile biraradadır. Fiziksel olarak olmasa da ruhlar biraradadır. Japonya’daki 8.9’luk depremin ardından bizim sadece bir filmi ya da fotoğraf gösterimini izler gibi izlediğimiz korkunç depremden dünyanın dörtbir yanına dağılan karelerden bir tanesindeki iki çerçeve, evin yıkıntıları arasındaki o iki çerçeve işte bunları anlatıyor bana. Arkada bir köpekle birlikte arama ekipleri yıkıntalar içinde çalışırken, kağıttan evler gibi, domino taşları gibi yerlebir olup artık sadece bir moloz ve tahta yığınında ibaret evin, belki de artık hayatta olmayan, belki birkaçı yaşama tutunan aile fertlerinin birbirine herşeye ragmen o fotoğraflarda nasıl da sımsıkı sarıldığını görebilirsiniz.
İşte o yüzden dünyanın neresinde ya da kim olursanız olun, hangi teknolojiye sahip olursanız olun, dijital bir makinayla bile çekmiş olsanız, sevdiklerinize ait fotoğrafları bir çerçeveye özenle yerleştirip onu evinizin, işyerinizin en görünür köşesinde tutmaya, herşeye rağmen ayakta kalmaya, sarılmaya, onlardan güç almaya ihtiyacınız vardır.
18 Mart 2011,
