06 Ekim, 2009

Buluşma II

Ali'yi servisten aldıktan sonra vapurla karşıya geçtik. Ali de ben de heyecanlıydık. Vapur iskeleye yanaştığında beraber “kara göründüüüü” diye bağırdık.

“Kara göründüüüü”

Büyük Baba, daha önce konuştuğumuz gibi Ali’yi alıp gitti. Araba iskeleden uzaklaşırken onu farkettim bekleyen. Beni almaya gelmiş, biz biraz gecikince sinirlenmiş olmalı. Beyaz minibüse bindik aceleyle.

Beni almaya gelmiş.

Yolda biraz sakinleşince anlatmaya başlıyor.

.......
Sanki hiç değişmemiş ve sanki zaman araya girmemiş. Sanki kantindeyiz hala. O basık, gri ve kahverengi ve sade, masa ve sandalyelerden ibaret gösterişten uzak o kantindeyiz.

O heyecanla anlatıyor. Şimdi olduğu gibi. Ve sanki biz hiç değişmemişiz.

-SON-




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder