04 Ekim, 2009

Şiirlerini yayınlamayı reddederek dünyayı cezalandıran bir şair

Woody Allen'ın son filmi Vicky Christina Barcelona’nın aradığım replikleri: Juan Antonio'nun dünyaya kızgın olduğu için şiirlerini yayınlamayanrak ona ceza veren babası Julio ile ilgili bölüm, filmin en çarpıcı yeriydi bana göre :


Vicky: Babanı ve evini görmeyi çok isterim.

Juan Antonio: Babam, Julio.

Vicky: Baksana, konuşmaya devam edersek... sanırım pek...

J.A: Sorun yok.Gayet iyiydin.İngilizce konuşmuyor.

V::Eminim İspanyolcam idare eder.

J.A: Başka bir dil konuşmayı reddediyor.Babam için önemli bir mesele.

V:Gerçekten mi? Neden?

J.A:Çünkü kendisi bir şair ve en güzel kelimeleri İspanyolca ile yazıyor. Bir şairin kendi kelimelerini başka bir dil kullanarak kirletmemesi gerektiğine inanıyor...

V: Hayır, bu...yani biraz...hayır, gayet mantıklı, anlıyorum, çeviri nedeniyle bazı şeyler kaybolabilir. Biraz İspanyolca dersi aldım.Tabii, dil konusunda pek yetenekli değilim.Okuduğumu anlıyorum fakat iyi konuşamıyorum. Belki babanın şiirlerinden okurum.

J.A: Hayır, eserlerini yayımlamıyor. Mesele de bu.

V: Neden ki?

J.A:Sonra anlatırım. Biraz konyak alır mısın?

V:Evet, sağ ol.

J.A: İyi görünüyorsun...sağlığın yerinde baba.

Julio: Sağ ol, seni de iyi gördüm.Maria Elena’dan haber var mı?

J.A: Hâlâ şu mimarla Madrid’de kalıyormuş.

J: En iyisi o kadındı.Bu yaşımda hâlâ onunla ilgili erotik rüyalar görüyorum.

J.A: O da seni çok severdi baba.

...
V: Eee...anlat bakalım, baban neden şiirlerini yayımlamıyor?

J.A: Çünkü dünyadan nefret ediyor ve bu şekilde intikam alıyor.Güzel eserler yaratıp sonra da onları insanlarla paylaşmıyor ki bu bence...

Tanrım.

V:Peki, insanlara karşı onu bu kadar kızdıran şey ne?

J.A: Çünkü binlerce yıllık uygarlığa rağmen hâlâ sevmeyi öğrenemediler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder